Τα κολοκυθάκια (όπως και τις μελιτζάνες) δεν τα είχα και πολύ συχνά στο πιάτο μου, καμιά φορά τύχαινε να βρεθούν γεμιστά με ρύζι και κιμά (και συνήθως έτρωγα μόνο την γέμιση) και μερικές φορές τηγανιτά σκέτα, χωρίς κουρκούτι.
Στην συγκεκριμένη βερσιόν, τηγανιτά με κουρκούτι (*), νομίζω μόνο έξω σε ταβέρνα έτυχε να τα πετύχουμε μερικές φορές και να τα παραγγείλαμε για ορεκτικά και μάλιστα παρέα με το τζατζικάκι τους :-)
Μου έδωσαν λοιπόν μερικά κολοκυθάκια (σπιτικά, από κήπο) και είπα να δοκιμάσω να κάνω κάποιες συνταγές με αυτά. Στην προκειμένη περίπτωση η συνταγή είναι πολύ απλή...
Όπως ανέφερα παραπάνω, ταιριάζουν πολύ με τζατζίκι (του οποίου η συνταγή είναι εδώ) αλλά θα μπορούσαν να συνοδευτούν και με σκέτο γιαούρτι.
Υ.Γ. για το αστεράκι (*) που είχα βάλει παραπάνω, ήθελα απλά να αναφέρω ότι μέχρι πρόσφατα όταν άκουγα για "κουρκούτι" για κάποιο λόγο μου έρχονταν στο μυαλό το "πλιγούρι". Δεν ξέρω πως μου δημιουργήθηκε αυτή η σύγχυση, το είχα ξεδιαλύνει πάντως προφορικά πάνω στην κουβέντα πριν έρθει η ώρα να τηγανίσω τα κολοκυθάκια και τώρα με την εκτέλεση και αυτής της συνταγής πιστεύω ότι το έχω εμπεδώσει :-)
{ Ημερομηνία: 06-09-2013 (22:39:30) }