Λοιπόν, αυτή η ομελέτα φούρνου είναι κάπως «υπερπαραγωγή» με αρκετά υλικά και κάνει αυτούς που θεωρούν ότι η ομελέτα είναι κάτι απλό και εύκολο να αναθεωρούν τις θεωρίες τους. Όχι ότι είναι και πολύ δύσκολη αλλά έχει μια διαδικασία.
Καταρχήν, στην συγκεκριμένη περίπτωση, αν και τελικά ψήνουμε την ομελέτα στο φούρνο, δεν γλιτώνουμε αρχικά το τηγάνι, διότι μερικά υλικά τα σοτάρουμε στην αρχή να πάρουν ένα πρώτο "βάπτισμα του πυρός", βλέπε video...
Ίσως μάλιστα, όπως το σκέφτηκα εκ των υστέρων, να μπορούσε να γίνει και εξολοκλήρου στο τηγάνι, αν και στην συγκεκριμένη περίπτωση επειδή τα υλικά είναι πολλά βολεύει καλύτερα να απλωθούν και να ψηθούν σε μια μεγαλύτερη επιφάνεια όπως αυτή του ταψιού, άσε που το τελικό αποτέλεσμα έτσι εμένα μου μοιάζει οπτικά με μια πίτσα :-)
Και μιας που είπα "πίτσα", όπως και στις πίτσες, έτσι και εδώ υπάρχει αρκετά μεγάλο εύρος αυτοσχεδιασμού στα υλικά, ανάλογα με το τι θέλουμε και το τι διαθέτουμε. Εγώ θα έβαζα και καμιά ψιλοκομμένη πιπεριά (όχι καυτερή) αν είχα εκείνη την μέρα, αλλά δεν είχα. Τώρα που έχω μερικές στο ψυγείο... άραγε να πάω τους πω... στερνή μου πιπεριά να σ' είχα πρώτα (;)
Τέλος πάντων, εκείνη την μέρα είχα στο ντουλάπι μια κονσέρβα μανιτάρια, στο ψυγείο είχα μπέικον και παρμεζάνα και ντομάτες και στο μπαλκόνι είχα κρεμμύδια. Συγκέντρωσα λοιπόν τα υλικά και ξεκίνησα το "επί το έργον" που φαίνεται στο βίντεο, από το τηγάνι στον φούρνο και τελικά στο πιάτο.
Η γεύση του ήταν ιδιαίτερη, μια φίνα νότα απροσδιόριστης προέλευσης, σαν να είχε και κάποιο μπαχαρικό που όμως εγώ δεν έβαλα και νομίζω ότι ήταν η ντομάτα που το έβγαζε αυτό. Θα την ξανακάνω και... πιστεύω ότι έτσι πως κόβεται αυτή η ομελέτα σε ωραία και εντυπωσιακής τομής κομμάτια είναι μια καλή περίπτωση και για μπουφέ σε κάποιο πάρτι.
{ Ημερομηνία: 22-10-2013 (16:09:32) }