Μια απλή ιδέα, που ίσως κάποιοι δεν έχουν δοκιμάσει ακόμη. Το σκέτο γιαούρτι ίσως μερικούς τους φαίνεται πολύ «φλατ» και δεν τους δελεάζει σαν γεύση, ενώ το γλυκό του κουταλιού ίσως τους φαίνεται πολύ γλυκό. Στην ένωση τους λοιπόν, «το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δυο το πρόσωπο» που λένε.
Το γλυκό του κουταλιού δίνει γεύση στο γιαούρτι, και το γιαούρτι μετριάζει την γλυκύτητα του γλυκού του του κουταλιού και έτσι έχουμε ένα νόστιμο αποτέλεσμα.
Το είδος του γλυκού αλλά και οι αναλογίες είναι θέμα γούστου. Εγώ συνήθως χρησιμοποιώ κεράσι και επίσης προσέχω να μην το παρακάνω με το γλυκό, δηλαδή για ένα κεσεδάκι γιαουρτιού των 200 γραμμαρίων, 1-2 κουταλάκια γλυκού (όσο θα τρώγαμε ή θα κερνούσαμε και σκέτο δηλαδή σαν μερίδα) θεωρώ ότι είναι οκ. Από εκεί και πέρα για τα δικά μου γούστα αρχίζει να γλυκαίνει πολύ (εξαρτάται και πόσο γλυκατζής είσαι) και βέβαια θα ανεβαίνουν και οι θερμίδες ανάλογα!
Επίσης, αν και το γνωρίζουν οι περισσότεροι, μιας και το αναλύουμε το θέμα, αξίζει να αναφέρουμε και για όσους ίσως δεν το γνωρίζουν, ότι το κουταλάκι που βάζουμε στο βάζο με το γλυκό θα πρέπει να είναι καθαρό και στεγνό, δηλαδή δεν το ακουμπάμε στο γιαούρτι ούτε τρώμε/δοκιμάζουμε από αυτό το κουτάλι, αν πρόκειται να το ξαναβάλουμε στο βάζο για να πάρουμε και άλλο γλυκό, για να μην ζαχαρώσει-χαλάσει το γλυκό μας.
{ Ημερομηνία: 20-01-2015 (10:15:15) }